donderdag 15 december 2016

Goede voornemens - deel 2


Het is zaterdagmorgen kwart over tien en ik zit te genieten van een zalig kopje vers gemaakte cappuccino. Het is al maanden onderdeel van mijn vaste zaterdagmorgenritueel en een moment om naar uit te kijken. Dat ritueel begint echter al ruim twee uur eerder; met een wekker, een schaal kwark met banaan, een stukje fietsen en dan een uurtje met gewichten sjouwen bij Club Actief. Voor wie verbaasd is… ik kan het me helemaal voorstellen!

Niet voor gemaakt


Natuurlijk, ik had zo mijn goede voornemens in 2015. Zoals ik die ook had in 1997, 1999, 2002, 2003 en 2006. Ook toen toog ik naar de sportschool. Niet omdat fitness nou zo leuk was, maar omdat ik het nodig vond. Om slank en strak te worden. En misschien ook wel wat fitter en sterker, hoewel ik dat bijzaak vond. Dat hield ik dan een halfjaartje vol, sponsorde zo’n fitnesstoko nog een paar maanden en dan hield ik het weer voor gezien. De eerste vier jaar van dit decennium probeerde ik het niet eens meer.

Ik vind het gewoon niet leuk en ik ga het nooit leuk vinden!
Mijn lijf is er gewoon niet voor gemaakt!
Sporten is nou eenmaal niets voor mij!
En dan die vervelende fanatieke types in zo’n sportschool, waarbij ik me dan zo’n ontzettende loser voel…!

Hoe vaak ik dat niet heb geroepen.


Van voornemen naar Eureka


Toen werd het 2015 en had ik mijzelf toch weer goede voornemens opgelegd. Het was nodig, want de omvang en vooral fitheid van mijn lijf lieten behoorlijk te wensen over. Vond ik het leuk? De eerste maanden zeker niet. Wat hielp was dat mijn (borrel- en) sportmaatje er ook iedere maandagavond was en een ‘geen-zin-appje’ sturen voelde als een nederlaag. Maar ik had er moeite mee. Mijn lijf is er gewoon niet voor gemaakt! Ik heb het nog regelmatig uitgeroepen. Tot ik ontdekte dat ik er minder moeite mee had, als ik de week ervoor vaker was geweest en meer moeite als ik een keer had overgeslagen. (jaja, eureka-momentje). En ik besloot de frequentie omhoog te gooien van twee naar drie keer per week.


Oh jee, ik ben zo’n fanatiekeling!


Inmiddels nadert het einde van 2016. Typisch zo’n periode om eens terug te kijken én na te denken over waar ik nu sta. Dat leidde afgelopen week tot een heel vreemde constatering: ik ben zo’n vervelend fanatiek typje geworden! Minimaal vier keer per week kom ik over de vloer bij Club Actief, soms zelfs vijf keer. Ik sta vooraan tijdens de groepslessen en gooi voor een meisje best forse gewichten op mijn stang. Omdat dit voor mij behoorlijk a-typisch gedrag is, mopper ik tussendoor nog wel over lastige oefeningen en sommige dingen weiger ik uit te voeren (zo spring ik bij voorkeur niet... da’s een principekwestie). Dan grijp ik weer even terug naar mijn oude attitude. Maar eigenlijk doe ik het best aardig en dat vind ik nog steeds zo’n vreemde gewaarwording. Nog vreemder… ik beleef er nog plezier aan ook. Wie had dàt gedacht? Ik zelf in ieder geval niet!

Actief maakt het verschil


Dat brengt mij op de volgende vraag: wat maakt toch het verschil met mijn pogingen in 1997, 1999, 2002, 2003 en 2006? Dat het echt nodig was? Mwah… noodzaak leidt doorgaans nauwelijks tot plezier. Dat ik duidelijk resultaat zie en voel? Ja, dat helpt wel inderdaad. Maar wat echt maakt dat ik met plezier naar Club Actief ga is… Club Actief! De onderlinge sfeer, de gekkigheid, de persoonlijke aandacht. De Power-, Yoga en Core-lessen van Nathalie, Petra en Floor. De Zaterdag-Ochtend-Koffieclub. En natuurlijk: die zalige cappuccino van Cor. Kortom: het is goed toeven daar! Ik kan het iedereen met goede voornemens voor 2017 aanraden.


Dat brengt mij terug bij mijn goede voornemens voor 2017. Ik heb ze niet. Ik hoef immers slechts te blijven doen wat ik doe. Makkie! 

2 opmerkingen:

  1. jeetje worden er stil van. Je verwoordt prachtig wat wij willen bereiken met ons centrum. Geen standaard fitnesscentrum maar eentje waar je jezelf kan zijn, goed en veilig getraind wordt, veel plezier gemaakt wordt en waar vriendschappen ontstaan. Maar de invulling daarvan heb je toch echt zelf gedaan en de wijze waarop je dat doet is om te prijzen en is een voorbeeld voor iedereen met een smoezenboek. We zijn er trots op om jou als klant bij Club Actief te mogen begroeten. Petra en Cor

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi geschreven Arianne. Ik ben het helemaal met he eens. Leuke lessen gezellige mensen wat wil je nog meer. Voor mij ook geen straf om daar te zijn. Ik hoop dat dat nog lang zo blijft.

    BeantwoordenVerwijderen