Laatst had ik mijn twee nichtjes op bezoek en de jongste was
wat verdrietig. Ze lag opgekruld op de bank, stilletjes voor zich uit te
staren. Terwijl ik nog zat te bedenken wat ik zou kunnen doen of zeggen om haar
op te vrolijken, sprong onze rode held Roderick bij haar op de bank. Hij begon
fanatiek kopjes te geven en om knuffels te vragen. En zowaar: enkele minuten
later had ik weer een glimlachend nichtje in huis.
Troostende kat
Mooi vind ik dat, hoe dieren troost kunnen bieden. Ook ik
heb mij regelmatig tot mijn katten gewend voor troost. De vraag die mij wel
eens bezig houdt: voelen katten eigenlijk aan dat je hun hulp nodig hebt? Van
honden weet ik dat zij over een vorm van empathie beschikken; zij willen hun
mensen troosten, beschermen en helpen. Over katten twijfel ik nog een beetje.
Wij mensen staan immers in dienst van hen, niet andersom.
Wijsheid
Toch houd ik mezelf graag voor dat de liefde die ik voel
voor mijn viervoeters geheel wederzijds is en dat zij mij graag bijstaan met al
hun wijsheid en vaardigheden. Zo herinner ik mij een situatie, een jaar of 16
terug. Ik deelde mijn huis en leven destijds met Midas, een stoere cyperse
kater. Op een avond genoot ik echter ook het gezelschap van een mensenman met
amoureuze intenties. Deze man boog zich voorover om mij te kussen en… Midas nam
een aanloop, sprong en belandde met de nagels van alle vier zijn pootjes voluit
in de rug van deze manspersoon. Een wat pijnlijke ervaring, meen ik me te
herinneren.
De mannentester
Nu bleek deze man achteraf niet het meest betrouwbare
exemplaar op aarde. Kortom: kater Midas bleek mensenkennis te hebben. Sindsdien
ging hij door het leven als mijn mannentester. Zo trof Midas enkele jaren later
mijn huidige geliefde op de bank en vertoonde geen enkele vorm van agressie.
Wel wurmde de kater zich tussen ons in op de bank, zodat hij van aandacht
verzekerd was en door ons beiden aangehaald kon worden. Midas had geoordeeld:
deze man mocht blijven.
Het komt goed
Er was nog één obstakeltje te nemen: deze man had zelf op
dat moment niet zoveel met katten. Dat is gelukkig helemaal goed gekomen. Ruim
12 jaar na zijn ontmoeting met Midas, ziet ook hij wat een kat kan bieden. Op
dit moment is de man in mijn leven verdrietig, vanwege een groot verlies in
zijn familie. Toen hij van de week de vraag kreeg hoe het met hem ging, was
zijn antwoord: “Ik red me wel. Ik heb Arianne en de katten en daar heb ik veel
troost aan.” Hij zei het echt. Ook hij vindt troost bij onze beestjes en dat
vind ik mooi. En dan interesseert het me helemaal niks of die dieren dat nou
wel of niet aanvoelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten