zaterdag 14 januari 2017

My Live-and-Let-Live-Body-Motivation

“Je kunt prima afvallen met 2000 calorieën per dag. Echt waar hoor, ik heb het van een expert!” Aan het woord is mijn collega. Ze vertelt me over een discussie die ze eerder deze maand (yep, januari) voerde met een vriendin. En de expert over wie ze het heeft… dat ben ik.

Zendingsdrang


Mijn collega maakt ongetwijfeld een grapje, maar het voelt toch wat ongemakkelijk als ze mij een expert noemt. Want als ik iets niet ben… Ik ben hooguit wat ze noemen een ervaringsdeskundige; ik viel immers 25 kilo af. En wie ooit succesvol gewicht verloor weet: er dreigt iets verleidelijks, iets irritants, iets ongefundeerds. Gewichtsverlies en het bereiken van het geambieerde figuur veroorzaken vaak een mix van trots, narcisme, betweterigheid en uiteindelijk… zendingsdrang. Zo moet ik bekennen dat ik het inderdaad regelmatig over mijn eetgewoonten heb met (o.a.) de desbetreffende collega. En ook de zeker 28 lezers van mijn blog hebben hierover al eens wat voorbij zien komen. Wie echter ooit – ik noem maar wat – een rolletje in GTST speelde en wat méér online volgers heeft, kan op die manier zomaar uitgroeien tot afvalgoeroe.

'Je hoeft niet na te denken'


“Een gemiddelde vrouw, met een baan en een gezin, heeft een dagelijkse energiebehoefte van 1300 tot 1400 calorieën. In de praktijk eten ze zo’n 2000 calorieën per dag en daarom is iedereen te dik.”

Ze zei het echt. Aan tafel bij een min of meer serieuze talkshow. Nu heb ik er net zo min voor gestudeerd als zij, maar volgens mij dacht ik hier toch wat klinkklare onzin waar te nemen. 1350… dat is echt heul weinig! Zélfs als je dagelijkse portie beweging bestaat uit de looproute van bed - naar badkamer - naar auto - naar kantoor - naar auto - naar bank en weer terug naar bed. Laat staan als je dagelijks een uur fanatiek sport! In een andere talkshow hoorde ik haar ooit zeggen: “Ik denk dat mijn boek zo'n succes is, omdat mensen zelf niet hoeven na te denken over wat ze eten.” En laat ik nou denken dat het dààr nu net mis gaat!


Voeden i.p.v. vullen


Mijn persoonlijke succesverhaal begon juist met nadenken over wat ik eet. Me verdiepen in voeding die voedt i.p.v. vult. Bewuste keuzes maken en nieuwe routines aanwennen. En bovenal: in de gaten houden hoeveel ik eet. Want ja, ik was te dik omdat ik de verkeerde dingen at en omdat ik teveel at. En om in calorietermen te blijven: ik tikte de 3000 per dag wel aan. Met gemak 😲


Killerbody?


Kortom: zo’n Fajah Lourens irriteert me mateloos. De manier waarop ze haar persoonlijke succesverhaal als De Waarheid verkondigt en aannames doet over de gemiddelde vrouw die gewoon niet kloppen. Ik vraag me ook serieus af hoeveel van haar enthousiaste, lyrische volgers over een jaar of twee nog steeds zo enthousiast een killerbody behouden en/of nastreven. Tegelijkertijd denk ik: ach… als zij zo ongefundeerd afvaltips kan rondstrooien, kan ik dat ook best wel doen. Dus voor wie interesse heeft, hieronder My Live-and-Let-Live-Body-Motivation richtlijnen. Wie weet hoe rijk ik er nog mee kan worden.😁

  1. Eet minder suiker. Suiker is niet de duivel, maar het is wel erg calorierijk en het voedt je lichaam nauwelijks. Mijn ervaring is dat het eten van veel suikerrijke producten daarnaast de behoefte aan suikerrijke producten versterkt. Door deze grotendeels te schrappen vermindert de suikerbehoefte én verandert je smaakbeleving; minder zoet wordt lekkerder.
  2. Eet vers bereide maaltijden met veel groente. Zo houd je zelf in de hand wat je binnenkrijgt. (Zelf heb ik besloten om nog maar zelden aardappels, pasta of rijst te eten; ik vind het qua smaak weinig toevoegen en ook voor de voedingswaarde hoef ik het niet te doen. Scheelt weer calorieën! Voor het volume in mijn maag eet ik meer groente. Dit heeft overigens niets te maken met koolhydratenangst; ik eet nog altijd met veel smaak mijn dagelijkse boterhammen.) 
  3. Maak koken en gezond eten leuk. Ga op zoek naar recepten, probeer nieuwe kruidenmengsels uit, experimenteer met combinaties die je nog niet kent.
  4. Maak bewuste keuzes (en maak ze vooral zelf). ‘Een keertje wat lekkers / ongezonds moet toch wel kunnen?’ Iedereen kent de uitspraken van collega’s, vrienden en/of familieleden. En het klopt. Maar beslis altijd zelf of en wanneer je de geboden versnapering ‘de calorieën waard’ vindt. Laat het gevoel los dat je iemand teleurstelt als je zijn/haar traktatie weigert of dat je ongezellig bent als je dat stuk slappe slagroomgebak niet naar binnen schuift.
  5. Beweeg. Kan sport zijn, maar je kunt ook de fiets pakken, trappenlopen, wandelen naar de stad etc.
  6. Houd een tijdje bij wat je eet en hoeveel. Zijn handige apps voor te vinden, zoals FatSecret of MyFitnessPal. Zo krijg je inzicht in wat je eet en wat de invloed daarvan is op je gewicht en omvang. Zo kun je bijvoorbeeld ontdekken met welke dagelijkse hoeveelheid je afvalt (en ja… dat kan zomaar 2000 calorieën per dag zijn!)
  7. Doe geen dieet. Wat mij heel erg hielp was het uitgangspunt: vanaf nu eet ik zoals ik de rest van mijn leven ga eten. Dat voorkomt crashen en/of te streng zijn.
  8. Heb geduld. Het nadeel van een wijziging van eetpatroon t.o.v. een dieet is dat het langzaam gaat. Verwacht géén kilo per week te verliezen. Maar waarom zou je haast hebben? Het is voor de rest van je leven, dus wat maken die paar maandjes uit?
  9. Denk zelf na. Laat je niet gek maken door afvalgoeroes. Vooral niet diegenen die nogal extreme dingen roepen. (Kom je toch eens in de verleiding een boek te kopen? Probeer dan een het boek van Jelmer de Boer; deze kerel a) kan wel schrijven, b) heeft een fantastisch gevoel voor humor en c) vertelt tamelijk ontnuchterende dingen over afvallen.)
  10. Leef. Een gezond lichaam maakt het leven fijner. Een lichaam dat er fijn uitziet en waarmee je in reguliere kledingzaken terecht kunt is ook prettig. Maar er zijn meer dingen die het leven fijn maken. Zoals een glaasje wijn en een blokje kaas … zo af en toe. 
    De rekentool op Fajah's website lijkt toch minder
    domme dingen te zeggen dan Fajah zelf  😆

maandag 2 januari 2017

Column: De Nuttige Kat

“Tegenwoordig worden we dagelijks blootgesteld aan zo’n 3000 media-uitingen per dag.” Het zijn de woorden van een gerenommeerd marketinggoeroe tijdens een congres dat ik bijwoon. Hij bedoelt er mee te zeggen dat je als marketeer wel heel erg je best moet doen om daartussen op te vallen. Maar ik denk vooral: ‘Jeetje, worden we daar met zijn allen niet ontzettend moe van?!’

Terwijl ik me door de regenachtige avondspits naar huis manoeuvreer, laat ik de woorden van de goeroe nog eens op me inwerken. “Alles gaat nu sneller dan ooit en tegelijkertijd zal het nooit meer zo langzaam gaan als nu.” Goh, Meneer de Goeroe had het vast niet over het verkeer op de A59! Zo snel gaat dat helaas niet...

Eenmaal thuis tref ik onze viervoeters Annabel en Roderick, die doen wat zij het beste kunnen: liggen. Met zijn tweeën gestrekt voor de verwarming. “Wat hebben jullie toch een mazzel! Een beetje de hele dag niks doen en niks moeten.”, spreek ik het tweetal toe. Roderick tilt zijn kopje iets op, Annabel vindt het draaien van haar oortjes meer dan voldoende. Ik geef ze beiden een aai over hun bol en begin aan het bereiden van de avondmaaltijd.

Later die avond zit ik op de bank met mijn tablet op schoot nieuws en social media te consumeren. Roderick springt op de bank, legt zijn voorpootjes op mijn schoot en duwt zich tussen mijn tablet en mijn handen. Hij wenst gekroeld te worden. Ik besluit mijn tablet weg te leggen en wijd mij volledig aan mijn liefkozen van de rode kater. Van zijn zachte gespin gaat een ontspannende werking uit en de volledige overgave waarmee Roderick zich op mijn schoot bevindt is ronduit inspirerend.

Dan dringt het tot me door… de ultieme ontstressmethode. Vergeet yoga en meditatie! Investeer niet langer in mindfulness workshops! Wil je leren hoe je tot ultieme ontspanning komt? Neem je kat als voorbeeld! Die weet als geen ander hoe je ontspanning tot een belangrijk onderdeel van je dag maakt. Ben je net als ik wel eens moe en overprikkeld door alles wat je de hele dag moet, doet, ziet en hoort? Schakel TV, radio, telefoon en computer uit en knuffel je huisdier!

Heb je geen huisdier? Ook daarvoor heb ik een oplossing. Zet toch nog even je computer of smartphone aan en ga naar: http://dierentehuisdenbosch.nl/onze-dieren/

donderdag 15 december 2016

Goede voornemens - deel 2


Het is zaterdagmorgen kwart over tien en ik zit te genieten van een zalig kopje vers gemaakte cappuccino. Het is al maanden onderdeel van mijn vaste zaterdagmorgenritueel en een moment om naar uit te kijken. Dat ritueel begint echter al ruim twee uur eerder; met een wekker, een schaal kwark met banaan, een stukje fietsen en dan een uurtje met gewichten sjouwen bij Club Actief. Voor wie verbaasd is… ik kan het me helemaal voorstellen!

Niet voor gemaakt


Natuurlijk, ik had zo mijn goede voornemens in 2015. Zoals ik die ook had in 1997, 1999, 2002, 2003 en 2006. Ook toen toog ik naar de sportschool. Niet omdat fitness nou zo leuk was, maar omdat ik het nodig vond. Om slank en strak te worden. En misschien ook wel wat fitter en sterker, hoewel ik dat bijzaak vond. Dat hield ik dan een halfjaartje vol, sponsorde zo’n fitnesstoko nog een paar maanden en dan hield ik het weer voor gezien. De eerste vier jaar van dit decennium probeerde ik het niet eens meer.

Ik vind het gewoon niet leuk en ik ga het nooit leuk vinden!
Mijn lijf is er gewoon niet voor gemaakt!
Sporten is nou eenmaal niets voor mij!
En dan die vervelende fanatieke types in zo’n sportschool, waarbij ik me dan zo’n ontzettende loser voel…!

Hoe vaak ik dat niet heb geroepen.


Van voornemen naar Eureka


Toen werd het 2015 en had ik mijzelf toch weer goede voornemens opgelegd. Het was nodig, want de omvang en vooral fitheid van mijn lijf lieten behoorlijk te wensen over. Vond ik het leuk? De eerste maanden zeker niet. Wat hielp was dat mijn (borrel- en) sportmaatje er ook iedere maandagavond was en een ‘geen-zin-appje’ sturen voelde als een nederlaag. Maar ik had er moeite mee. Mijn lijf is er gewoon niet voor gemaakt! Ik heb het nog regelmatig uitgeroepen. Tot ik ontdekte dat ik er minder moeite mee had, als ik de week ervoor vaker was geweest en meer moeite als ik een keer had overgeslagen. (jaja, eureka-momentje). En ik besloot de frequentie omhoog te gooien van twee naar drie keer per week.


Oh jee, ik ben zo’n fanatiekeling!


Inmiddels nadert het einde van 2016. Typisch zo’n periode om eens terug te kijken én na te denken over waar ik nu sta. Dat leidde afgelopen week tot een heel vreemde constatering: ik ben zo’n vervelend fanatiek typje geworden! Minimaal vier keer per week kom ik over de vloer bij Club Actief, soms zelfs vijf keer. Ik sta vooraan tijdens de groepslessen en gooi voor een meisje best forse gewichten op mijn stang. Omdat dit voor mij behoorlijk a-typisch gedrag is, mopper ik tussendoor nog wel over lastige oefeningen en sommige dingen weiger ik uit te voeren (zo spring ik bij voorkeur niet... da’s een principekwestie). Dan grijp ik weer even terug naar mijn oude attitude. Maar eigenlijk doe ik het best aardig en dat vind ik nog steeds zo’n vreemde gewaarwording. Nog vreemder… ik beleef er nog plezier aan ook. Wie had dàt gedacht? Ik zelf in ieder geval niet!

Actief maakt het verschil


Dat brengt mij op de volgende vraag: wat maakt toch het verschil met mijn pogingen in 1997, 1999, 2002, 2003 en 2006? Dat het echt nodig was? Mwah… noodzaak leidt doorgaans nauwelijks tot plezier. Dat ik duidelijk resultaat zie en voel? Ja, dat helpt wel inderdaad. Maar wat echt maakt dat ik met plezier naar Club Actief ga is… Club Actief! De onderlinge sfeer, de gekkigheid, de persoonlijke aandacht. De Power-, Yoga en Core-lessen van Nathalie, Petra en Floor. De Zaterdag-Ochtend-Koffieclub. En natuurlijk: die zalige cappuccino van Cor. Kortom: het is goed toeven daar! Ik kan het iedereen met goede voornemens voor 2017 aanraden.


Dat brengt mij terug bij mijn goede voornemens voor 2017. Ik heb ze niet. Ik hoef immers slechts te blijven doen wat ik doe. Makkie!